Verdere avonturen
Door: Dirk
Blijf op de hoogte en volg Dirk
08 December 2014 | Nepal, Pokhara
Nameste!
Welkom bij wat mijn laatste reisverslag zal zijn. Ik heb erg genoten van mijn tijd in Nepal, heb erg veel gezien, meegemaakt en heb het gevoel een erg mooie ervaring rijker te zijn! Aan de andere kant kijk ik er ook erg naar uit om weer in Nederland te zijn met vrienden en familie en heb ik ook erg veel zin om weer lekker te handballen. (Al ben ik wel wat bang voor mijn conditie). Ik volg de uitslagen en verslagen uiteraard goed en jullie doen het geweldig!
Voor dat ik naar de Last Resort ging heb ik eerst nog wat rond gehangen met mijn twee Poolse vrienden. Dit was een erg gezellige tijd en het was dan ook jammer dat zij weer richting huis gingen. Onder andere de Chubby Bunny challenge, de nachtelijke avonturen in Durbar Square en het rituele bezoeken van de Monkey Temple waren mooie avonturen. Al heeft een van de apen wel mijn Sprite gestolen en is het me helaas niet gelukt om de dader in kwestie een pak rammel te geven. Ook heb ik bij de tempel nog een potje voetbal gespeeld met de jonge monks. Dit was erg leuk en dan zie je toch dat voetbal 'verbindt', zoals weleens wordt gezegd.
Dan was er uiteraard ok nog de cooking class dal bhat. Dit was erg leuk en lekker uiteraard. Iedereen vroeg of ik in het dagelijks leven chef kok was, maar om niet al te hoog van mezelf op te geven, heb ik maar gezegd dat ik in het verleden slechts af en toe les aan de chef koks gegeven heb.
In de Last Resort ben ik vervolgens heerlijk tot rust gekomen. Het eten was erg goed, de tenten waren sfeervol en zelfs Dirk in de sauna was, euh, tjah: warm. De eerste dag heb ik maar meteen de bungy jump gedaan, wat natuurlijk erg gaaf was! De tweede dag ben ik naar Tatopani gegaan waar een hot spring is. Eenmaal daar aangekomen en ik niet echt een hot spring kon zien, vroeg ik aan de 'hot spring manager' of dit de hot springs waren? Hierop antwoordde hij: "Jazeker, wil je een bad nemen?" Dat wilde ik natuurlijk wel en hij leidde me vervolgens naar een creepy kamertje met een doodnormale badkuip. Dat was niet echt wat ik van hot springs verwachte, maar heb toch maar even een lekker bad genomen. Achteraf blijkt dat er meerdere dorpen met de naam Tatopani in Nepal zijn (Tato = hot, pani = water), terwijl er maar een echt bijzndere hot spring is. De derde dag in het Last Resort ging ik canyoning doen. Kort gezegd is dit een parcour van watervallen die je naar beneden moet abseilen. Erg avontuurlijk, slipperig op Vans schoentjes en ook erg nat. Samen met het groepje was het ook erg gezellig. Dezelfde dag heb ik vervolgens ook de canyon swing gedaan. De naam zegt denk ik wel enoeg over wat het is. Ook dit gaf een geweldige adrenaline kick en was erg gaaf. Ik ben er nog steeds niet over uit of ik de canyon swing nu leuker vind dan de bungy jump of niet. De vrije val is bij eerstgenoemde langer, maar bij de bungy jump is het op en neer gaan weer gaver.
Terug in Kathmandu had ik een aantal aardige kamergenoten, hier even twee dagen mee rondgehangen en vervolgens met de bus naar Pokhara. De weg was vergeleken met de weg naar de Langtang Valley een vijf baans snelweg, dus na een goede reis, goed aangekomen in het mooi aan het meer gelegen Pokhara. Lake side is erg toeristisch en met de vele bakerys, met goede koffie, is dit een waar snoep paradijs. En: "de zoetheid van verleiding is moeilijk te weerstaan" (Dirk Berentsen, 2014). Wellicht dat dit een beroemde quote wordt, maar daar is die waarschijnlijk veel te slecht voor. In Pokhara heb ik vooral veel gerelaxed, maar ook wat rondgefietst, een paar kleine grotten bezocht, een watervalletje bezocht, naar de World Peace Pogada gehiked, naar Sarangkot gehiked, het International Mountain museum bezocht, het Gorkha museum bezocht, op het meer gekayakt en.. EN: geparaglide! Dit was toch wel een van de hoogtepuntjes (HA-HA). De filmpjes hiervan kan ik helaas niet uploaden, maar een paar foto's gelukkig wel! Ondanks dat Pokhara en de eigenaar van mijn guesthouse geweldig zijn, had ik na een aantal dagen toch het gevoel dat ik weer wat moest gaan ondernemen. Het plan was om in twee dagen naar Tatopani (de echte) te mountainbiken, vervolgens twee dagen lopend Poonhill te beklimmen en vervolgens de zelfde route terug te nemen. Echter.. Na vijf kilometer fietsen ging mijn, ook al te kleine, mountainbike stuk. Technicus Dirk aan de slag en de mountainbike was weer in staat te fietsen! Welgeteld honderd meter verder was hij alweer stuk en heb ik hem toch maar laten repareren door een klein fietsenwinkeltje. Omdat het op deze mountainbike harder werken is dan dat lopen is en ik ook niet echt veel vertrouwen meer in het materiaal had, besloot ik in Phedi de fiets al achter te laten en er dan maar een iets langere trekking van te maken. (Phedi, Ghandrok, Ghorepani en Poonhill, Tatopani en dan met de bus terug naar Phedi om de fiets op te pikken). In Ghorepani vroeg opgestaan om de zonsopkomst vanaf Poonhill te bekijken. Dit keer had ik het geluk aan mijn zijde en was het helder en was het uitzicht op Daulegri, Annapurna (1,2,3?) en Machachupare prachtig! De busreis terug vanaf Tatopani naar Phedi was ook weer een belevenis op zich. Eerst met vier man een deel in een vrachtwagen meegelift en vervolgens in de bus begon de vrouw naast mij al na tien minuten over te geven. Wat was ik blij dat zij er na een half uurtje al uit moest!
Eenmaal terug in Pokhara is het nu weer ouderwets relaxen. Over een paar dagen vertrek ik naar Chitwan om daar neushoorns te spotten en in bad te gaan met olifanten. Daarna nog wat sightseeing in Bandipur en Patan en dan op 22 december terug naar huis en op naar het leven met een baan (hopelijk).
Grt en liefs Dirk
ps: Ondertussen heb ik nog wat nieuwe foto's van Island Peak en van het ijsklimmen ontvangen, deze heb ik ook bij dit verslag gevoegd.
Welkom bij wat mijn laatste reisverslag zal zijn. Ik heb erg genoten van mijn tijd in Nepal, heb erg veel gezien, meegemaakt en heb het gevoel een erg mooie ervaring rijker te zijn! Aan de andere kant kijk ik er ook erg naar uit om weer in Nederland te zijn met vrienden en familie en heb ik ook erg veel zin om weer lekker te handballen. (Al ben ik wel wat bang voor mijn conditie). Ik volg de uitslagen en verslagen uiteraard goed en jullie doen het geweldig!
Voor dat ik naar de Last Resort ging heb ik eerst nog wat rond gehangen met mijn twee Poolse vrienden. Dit was een erg gezellige tijd en het was dan ook jammer dat zij weer richting huis gingen. Onder andere de Chubby Bunny challenge, de nachtelijke avonturen in Durbar Square en het rituele bezoeken van de Monkey Temple waren mooie avonturen. Al heeft een van de apen wel mijn Sprite gestolen en is het me helaas niet gelukt om de dader in kwestie een pak rammel te geven. Ook heb ik bij de tempel nog een potje voetbal gespeeld met de jonge monks. Dit was erg leuk en dan zie je toch dat voetbal 'verbindt', zoals weleens wordt gezegd.
Dan was er uiteraard ok nog de cooking class dal bhat. Dit was erg leuk en lekker uiteraard. Iedereen vroeg of ik in het dagelijks leven chef kok was, maar om niet al te hoog van mezelf op te geven, heb ik maar gezegd dat ik in het verleden slechts af en toe les aan de chef koks gegeven heb.
In de Last Resort ben ik vervolgens heerlijk tot rust gekomen. Het eten was erg goed, de tenten waren sfeervol en zelfs Dirk in de sauna was, euh, tjah: warm. De eerste dag heb ik maar meteen de bungy jump gedaan, wat natuurlijk erg gaaf was! De tweede dag ben ik naar Tatopani gegaan waar een hot spring is. Eenmaal daar aangekomen en ik niet echt een hot spring kon zien, vroeg ik aan de 'hot spring manager' of dit de hot springs waren? Hierop antwoordde hij: "Jazeker, wil je een bad nemen?" Dat wilde ik natuurlijk wel en hij leidde me vervolgens naar een creepy kamertje met een doodnormale badkuip. Dat was niet echt wat ik van hot springs verwachte, maar heb toch maar even een lekker bad genomen. Achteraf blijkt dat er meerdere dorpen met de naam Tatopani in Nepal zijn (Tato = hot, pani = water), terwijl er maar een echt bijzndere hot spring is. De derde dag in het Last Resort ging ik canyoning doen. Kort gezegd is dit een parcour van watervallen die je naar beneden moet abseilen. Erg avontuurlijk, slipperig op Vans schoentjes en ook erg nat. Samen met het groepje was het ook erg gezellig. Dezelfde dag heb ik vervolgens ook de canyon swing gedaan. De naam zegt denk ik wel enoeg over wat het is. Ook dit gaf een geweldige adrenaline kick en was erg gaaf. Ik ben er nog steeds niet over uit of ik de canyon swing nu leuker vind dan de bungy jump of niet. De vrije val is bij eerstgenoemde langer, maar bij de bungy jump is het op en neer gaan weer gaver.
Terug in Kathmandu had ik een aantal aardige kamergenoten, hier even twee dagen mee rondgehangen en vervolgens met de bus naar Pokhara. De weg was vergeleken met de weg naar de Langtang Valley een vijf baans snelweg, dus na een goede reis, goed aangekomen in het mooi aan het meer gelegen Pokhara. Lake side is erg toeristisch en met de vele bakerys, met goede koffie, is dit een waar snoep paradijs. En: "de zoetheid van verleiding is moeilijk te weerstaan" (Dirk Berentsen, 2014). Wellicht dat dit een beroemde quote wordt, maar daar is die waarschijnlijk veel te slecht voor. In Pokhara heb ik vooral veel gerelaxed, maar ook wat rondgefietst, een paar kleine grotten bezocht, een watervalletje bezocht, naar de World Peace Pogada gehiked, naar Sarangkot gehiked, het International Mountain museum bezocht, het Gorkha museum bezocht, op het meer gekayakt en.. EN: geparaglide! Dit was toch wel een van de hoogtepuntjes (HA-HA). De filmpjes hiervan kan ik helaas niet uploaden, maar een paar foto's gelukkig wel! Ondanks dat Pokhara en de eigenaar van mijn guesthouse geweldig zijn, had ik na een aantal dagen toch het gevoel dat ik weer wat moest gaan ondernemen. Het plan was om in twee dagen naar Tatopani (de echte) te mountainbiken, vervolgens twee dagen lopend Poonhill te beklimmen en vervolgens de zelfde route terug te nemen. Echter.. Na vijf kilometer fietsen ging mijn, ook al te kleine, mountainbike stuk. Technicus Dirk aan de slag en de mountainbike was weer in staat te fietsen! Welgeteld honderd meter verder was hij alweer stuk en heb ik hem toch maar laten repareren door een klein fietsenwinkeltje. Omdat het op deze mountainbike harder werken is dan dat lopen is en ik ook niet echt veel vertrouwen meer in het materiaal had, besloot ik in Phedi de fiets al achter te laten en er dan maar een iets langere trekking van te maken. (Phedi, Ghandrok, Ghorepani en Poonhill, Tatopani en dan met de bus terug naar Phedi om de fiets op te pikken). In Ghorepani vroeg opgestaan om de zonsopkomst vanaf Poonhill te bekijken. Dit keer had ik het geluk aan mijn zijde en was het helder en was het uitzicht op Daulegri, Annapurna (1,2,3?) en Machachupare prachtig! De busreis terug vanaf Tatopani naar Phedi was ook weer een belevenis op zich. Eerst met vier man een deel in een vrachtwagen meegelift en vervolgens in de bus begon de vrouw naast mij al na tien minuten over te geven. Wat was ik blij dat zij er na een half uurtje al uit moest!
Eenmaal terug in Pokhara is het nu weer ouderwets relaxen. Over een paar dagen vertrek ik naar Chitwan om daar neushoorns te spotten en in bad te gaan met olifanten. Daarna nog wat sightseeing in Bandipur en Patan en dan op 22 december terug naar huis en op naar het leven met een baan (hopelijk).
Grt en liefs Dirk
ps: Ondertussen heb ik nog wat nieuwe foto's van Island Peak en van het ijsklimmen ontvangen, deze heb ik ook bij dit verslag gevoegd.
-
08 December 2014 - 10:45
Dirk Berentsen:
Volgens mij zijn niet alle foto's bij het verslag te zien. Zo niet, dan staan ze wel onder het kopje 'foto's. -
08 December 2014 - 18:19
Hanneke:
Leuk verhaal dirkie! Ziet er naar uit dat je het goed naar je zin hebt.
Wel fijn dat je binnenkort de verhalen in real live kunt vertellen.
Ik ga nog ff je foto's bekijken!
Geniet er nog van de komende tijd!:)
liefs -
08 December 2014 - 20:01
Thijs & Manon:
Hey Avonturier,
Whaaaa wat heb je toch weer allemaal ondernomen, je springt naar beneden, klimt langs ijs omhoog, je gaat over snel water, loopt over bergen en je vliegt door de lucht!
Het is wel weer allemaal fantastisch om te lezen over je avonturen.
Maar euh Chef kok zeg je hè, je weet dat de verwachtingen hier nu erg omhoog gaan wat betreft je kookkunsten haha :-)
Nog 3 weken daar in Nepal en dan kom je weer terug in ons natte kikkerlandje, dus geniet nog even lekker daar. We zijn erg benieuwd naar je verhalen enne Noor is al aan het oefenen om een tekening voor je te maken.
Nou neefje, nog veel plezier daar en natuurlijk be safe!
Dikke knuffel van Noor.
Liefs, Thijs & Manon
-
08 December 2014 - 20:34
Ina:
hallo dirk
heb net je fotos bekeken erg mooi en wat heb je weer leuke dingen gedaan
nog 3 weken en dan zit je reis er weer op geniet er nog even van
ik ben erg benieuwd naar je verhalen
tot gauw groetjes ina -
08 December 2014 - 21:29
Désirée:
Wat een avonturen Dirk en zo leuk om te lezen. Veel plezier nog en tot gauw. Liefs Désirée -
09 December 2014 - 16:37
Adrie Vens:
Hallo Dirk,
Wat een verhaal weer en wat heb je weer veel ondernomen.
Geweldig, geniet er nog even van .
De foto's zijn ook weer geweldig.
We komen zeker een keer langs bij jou vader en moeder die overigens blij is dat je zo weer naar huis komt,om de foto's en films te bekijken
Groetjes Adrie en Paschalia -
11 December 2014 - 21:37
Martin Kruip:
Ha Dirk,
Na lang zoeken heb ik je eindelijk gevonden.... wel jammer dat je reis er al bijna op zit. Geniet nog even van de laatste tijd en misschien heeft Theo hier wel een kleine cursus fietsje fixen voor je....Van mij ga je het niet leren... Dat Canyoning is gaaf he, heb ik in Italië gedaan, koud dat het water was.... .Binnenkort weer lekker ballen, conditie is het probleem vast niet. Het nieuwe thema is niet geblesseerd zien te raken, dat is nog belangrijker. Wij geven zaterdag de koploper nog even klop... en dan drinken we er een bij het bierkrattentoernooi. Geniet ervan!!
Groetjes Martin
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
