Everest & Island Peak
Door: Dirk
Blijf op de hoogte en volg Dirk
13 November 2014 | Nepal, Kathmandu
Nameste! (bereid jullie voor op een lang verslag)
Voordat de trekking door het Everest gebied, en op weg naar Island Peak, kon beginnen, moest ik eerst weer een klein weekje in Kathmandu zien te overleven. Na even zoeken naar een zo goedkoop mogelijke kamer, belandde ik in een Chinees hostel. Als enige niet Chinees voelde dit als een koe in een kudde schapen. De hoogtepunten waren: het communiceren met mijn twee kamergenoten, het eten dat volgens hen 'niet pittig' was en het meermalig uit/toe gelachen worden wanneer ik om een vork vroeg. Voor de rest heb ik dit weekje een beetje gerelaxed/gelezen in de Garden of Dreams, heb ik wat laatste voorbereidingen getroffen voor Island Peak, ben ik nog naar een stupa gegaan (Bodnath, de grootste stupa in Azie) en ben ik naar de bios geweest. Dit was een film in Hindi gesproken, de medewerkster achter de kassa vond het dan ook heel vreemd dat ik naar deze film ging. Ook dacht ik deze week eens lekker vlees te gaan eten in een steakhouse.. Dit had ik beter niet kunnen doen, want het buikgriepje volgde niet veel later. Gelukkig was alles weer goed voor de vlucht naar Lukla op 22 oktober.
Met mijn al geboekte vluchtticket (voor half 11) op het vliegveld van Kathmandu aangekomen, kreeg ik te horen dat ik nog zeker twee uur extra moest wachten, omdat ik op 'page 20' stond. Vreemd, maargoed dan maar wachten. Twee uur wachten werd vier uur en tussendoor werd me nog even vrolijk verteld dat het vliegveld van Lukla een van de gevaarlijkste ter wereld is. Van deze gevaren heb ik gelukkig niks gemerkt en het vliegen in zo'n klein passagiersvliegtuigje was ook nog eens hartstikke gaaf!
Op dag een door het Everest gebied ontmoette ik Adam uit Polen en besloten we samen te reizen tot aan Chukhung (tot moeders tevredenheid). Aangezien Adam een beetje gek is (en ik misschien ook een beetje) klikte het goed. Onder andere reizigers waren we al snel bekend als 'Holland & Poland'. Voor mijn beklimming van Island Peak kwamen we twee dagen te vroeg aan in Chukhung. Deze twee dagen hebben we toen besloten het meer Imja Tsho (5004 m) te bezoeken en Chukhung Ri (5550 m) te beklimmen. Beiden waren erg mooi! Het waren wel twee zware dagen. Vanwege de hoogte merk je dat je veel sneller vermoeid bent en soms is eten zelfs al een vermoeiende bezigheid. Voor de aclimatisatie was het wel erg goed! Toen een aantal Denen vertelde hoe ongelofelijk zwaar de klim naar Island Peak voor hen was, zorgde dat er voor dat ik toch een beetje angstig werd voor de klim. Daarbij kwam nog eens dat de nachten al behoorlijk koud waren en in basecamp in een tentje geslapen moest worden.
Heel even was ik bang dat het hele avontuur niet door zou gaan, omdat mijn gids onvindbaar was. Na veel gedoe heb ik hem uiteindelijk toch weten te vinden. Ang Kami Sherpa (37) is een hele vrolijke en actieve Sherpa, die mij samen met Laura (Duitse) naar de top van Island Peak (6187 m) ging loodsen. Hiervoor hadden we eerst nog twee trainingsdagen. Dag 1 ging met name over hoe om te gaan met de klimmaterialen en hoe je klimt en hoe je daalt. Dag 2 zijn we gaan ijsklimmen. Dit was erg gaaf en ook erg moelijk haha. Maar uiteindelijk is het me gelukt een bevroren watervan, van maarliefst 5 m (haha), te beklimmen. Ik hoop dat ik hier nog een paar foto's van krijg toegestuurd. De maaltijden en thee waren tijdens deze dagen inclusief (joehoe!), maar wat verder wel apart was, is dat deze altijd, ook bij andere trekkers, worden geserveerd door de Sherpa/gids. Best wel een raar idee dat een man van 37, die vier keer Mt. Everest beklommen heeft, mij mijn thee komt brengen. Ik zou al blij mogen zijn als ik zijn veters mocht strikken. Op de derde dag vertrokken we richting basecamp en werd besloten dat we om 00.45 uur zouden opstaan en om 1.00 uur vertrokken we dan op weg naar de top van Island Peak! De eerste drie uren leek het voor mij of als of ik slaapwandelde. Deze uren, over nog rotsachtig terrein, gingen aardig snel voorbij. Op een heel onverwachts moment was alles opeens wit en moesten we alle klimmaterialen aantrekken/aanbrengen. Dit was een hel! Zonder handschoenen en met ijskoude handen kreeg ik het niet allemaal voor elkaar. Gelukkig was er de zingende en dansende Ang Kami Sherpa (ook met 'blote handen') om me te helpen. Vervolgens werden we aan de lijn door hem naar boven geloodst tot aan een, vlak voor de top, 100 m hoge sneeuw/ijs muur waar we tegenop moesten klimmen. Deze beklimming was waarschijnlijk de zwaarste anderhalf uur in mijn leven, maar Oooo wat was het vet! Toen ik mezelf, om 7.30 uur, op de summit neerplofte barste ik in lachen uit. Na wat foto's nemen en rusten begon de afdeling. Ik merk dat ik nu nogal veel klaag (alles was echt supergaaf en mooi), maar ook de afdaling was geen pretje (jaja, pussy Dirk). Met een totaal uitgeput lichaam nog eens 3,5 uur naar beneden strompelen. In basecamp even twee uurtjes rusten/slapen en vervolgens terug naar Chukhung.
Met nog acht dagen over voor mijn vlucht terug naar Kathmandu, besloot ik nog naar Kala Pattar te gaan voor 'the best view of Everest'. Het uizicht vanaf Kala Pattar is erg mooi, maar vergeleken met Chukhung Ri en Island Peak viel het me toch wat tegen. Wel stoer natuurlijk om Mt. Everest te zien, maar vanaf Kala Pattar is het uitzicht op Pumori en Nuptse mooier dan het uitzicht op Mt. Everest.
Nu dit gezien te hebben reste alleen nog de terugweg. In Tengboche was toevallig een Sherpafestival, maar ik besloot verder te gaan naar Namche Bazaar en daar voor het eerst in twee weken weer eens lekker te douchen! Jullie moeten me in Nederland haast wel geroken hebben!? Omdat ik anders veel te vroeg zou zijn voor mijn terugvlucht besloot ik een dag in Namche te blijven. En wat doet een mens wanneer hij zich verveelt?.. Juist: eten. Dirk in een supermarkt, dat ging mis. Adam kwam ik toevallig nog tegen in Namche, dat was wel even gezellig, maar hij besloot verder te gaan. (Ik moest eerst al mijn eten opeten, anders kon de tas niet dicht). Gelukkig kon ik mijn vlucht een dag vervroegen, waardoor ik nu weer in Kathmandu ben in een erg leuk en sfeervol hostel. Ik heb Adam zover gekregen om morgen mee te gaan naar de kookles Dal Bhat (cook like a local), verder heb ik het fotofilmpje bij dit verslag in elkaar geflanst en heb ik de volgende activiteiten bij 'The Last Resort' geboekt. Bungy jumpen, canyoning, raften, mountainbiken en relaxen in het zwembad! Klinkt goed al zeg ik het zelf :)
Liefs & Grt Dirk
Voordat de trekking door het Everest gebied, en op weg naar Island Peak, kon beginnen, moest ik eerst weer een klein weekje in Kathmandu zien te overleven. Na even zoeken naar een zo goedkoop mogelijke kamer, belandde ik in een Chinees hostel. Als enige niet Chinees voelde dit als een koe in een kudde schapen. De hoogtepunten waren: het communiceren met mijn twee kamergenoten, het eten dat volgens hen 'niet pittig' was en het meermalig uit/toe gelachen worden wanneer ik om een vork vroeg. Voor de rest heb ik dit weekje een beetje gerelaxed/gelezen in de Garden of Dreams, heb ik wat laatste voorbereidingen getroffen voor Island Peak, ben ik nog naar een stupa gegaan (Bodnath, de grootste stupa in Azie) en ben ik naar de bios geweest. Dit was een film in Hindi gesproken, de medewerkster achter de kassa vond het dan ook heel vreemd dat ik naar deze film ging. Ook dacht ik deze week eens lekker vlees te gaan eten in een steakhouse.. Dit had ik beter niet kunnen doen, want het buikgriepje volgde niet veel later. Gelukkig was alles weer goed voor de vlucht naar Lukla op 22 oktober.
Met mijn al geboekte vluchtticket (voor half 11) op het vliegveld van Kathmandu aangekomen, kreeg ik te horen dat ik nog zeker twee uur extra moest wachten, omdat ik op 'page 20' stond. Vreemd, maargoed dan maar wachten. Twee uur wachten werd vier uur en tussendoor werd me nog even vrolijk verteld dat het vliegveld van Lukla een van de gevaarlijkste ter wereld is. Van deze gevaren heb ik gelukkig niks gemerkt en het vliegen in zo'n klein passagiersvliegtuigje was ook nog eens hartstikke gaaf!
Op dag een door het Everest gebied ontmoette ik Adam uit Polen en besloten we samen te reizen tot aan Chukhung (tot moeders tevredenheid). Aangezien Adam een beetje gek is (en ik misschien ook een beetje) klikte het goed. Onder andere reizigers waren we al snel bekend als 'Holland & Poland'. Voor mijn beklimming van Island Peak kwamen we twee dagen te vroeg aan in Chukhung. Deze twee dagen hebben we toen besloten het meer Imja Tsho (5004 m) te bezoeken en Chukhung Ri (5550 m) te beklimmen. Beiden waren erg mooi! Het waren wel twee zware dagen. Vanwege de hoogte merk je dat je veel sneller vermoeid bent en soms is eten zelfs al een vermoeiende bezigheid. Voor de aclimatisatie was het wel erg goed! Toen een aantal Denen vertelde hoe ongelofelijk zwaar de klim naar Island Peak voor hen was, zorgde dat er voor dat ik toch een beetje angstig werd voor de klim. Daarbij kwam nog eens dat de nachten al behoorlijk koud waren en in basecamp in een tentje geslapen moest worden.
Heel even was ik bang dat het hele avontuur niet door zou gaan, omdat mijn gids onvindbaar was. Na veel gedoe heb ik hem uiteindelijk toch weten te vinden. Ang Kami Sherpa (37) is een hele vrolijke en actieve Sherpa, die mij samen met Laura (Duitse) naar de top van Island Peak (6187 m) ging loodsen. Hiervoor hadden we eerst nog twee trainingsdagen. Dag 1 ging met name over hoe om te gaan met de klimmaterialen en hoe je klimt en hoe je daalt. Dag 2 zijn we gaan ijsklimmen. Dit was erg gaaf en ook erg moelijk haha. Maar uiteindelijk is het me gelukt een bevroren watervan, van maarliefst 5 m (haha), te beklimmen. Ik hoop dat ik hier nog een paar foto's van krijg toegestuurd. De maaltijden en thee waren tijdens deze dagen inclusief (joehoe!), maar wat verder wel apart was, is dat deze altijd, ook bij andere trekkers, worden geserveerd door de Sherpa/gids. Best wel een raar idee dat een man van 37, die vier keer Mt. Everest beklommen heeft, mij mijn thee komt brengen. Ik zou al blij mogen zijn als ik zijn veters mocht strikken. Op de derde dag vertrokken we richting basecamp en werd besloten dat we om 00.45 uur zouden opstaan en om 1.00 uur vertrokken we dan op weg naar de top van Island Peak! De eerste drie uren leek het voor mij of als of ik slaapwandelde. Deze uren, over nog rotsachtig terrein, gingen aardig snel voorbij. Op een heel onverwachts moment was alles opeens wit en moesten we alle klimmaterialen aantrekken/aanbrengen. Dit was een hel! Zonder handschoenen en met ijskoude handen kreeg ik het niet allemaal voor elkaar. Gelukkig was er de zingende en dansende Ang Kami Sherpa (ook met 'blote handen') om me te helpen. Vervolgens werden we aan de lijn door hem naar boven geloodst tot aan een, vlak voor de top, 100 m hoge sneeuw/ijs muur waar we tegenop moesten klimmen. Deze beklimming was waarschijnlijk de zwaarste anderhalf uur in mijn leven, maar Oooo wat was het vet! Toen ik mezelf, om 7.30 uur, op de summit neerplofte barste ik in lachen uit. Na wat foto's nemen en rusten begon de afdeling. Ik merk dat ik nu nogal veel klaag (alles was echt supergaaf en mooi), maar ook de afdaling was geen pretje (jaja, pussy Dirk). Met een totaal uitgeput lichaam nog eens 3,5 uur naar beneden strompelen. In basecamp even twee uurtjes rusten/slapen en vervolgens terug naar Chukhung.
Met nog acht dagen over voor mijn vlucht terug naar Kathmandu, besloot ik nog naar Kala Pattar te gaan voor 'the best view of Everest'. Het uizicht vanaf Kala Pattar is erg mooi, maar vergeleken met Chukhung Ri en Island Peak viel het me toch wat tegen. Wel stoer natuurlijk om Mt. Everest te zien, maar vanaf Kala Pattar is het uitzicht op Pumori en Nuptse mooier dan het uitzicht op Mt. Everest.
Nu dit gezien te hebben reste alleen nog de terugweg. In Tengboche was toevallig een Sherpafestival, maar ik besloot verder te gaan naar Namche Bazaar en daar voor het eerst in twee weken weer eens lekker te douchen! Jullie moeten me in Nederland haast wel geroken hebben!? Omdat ik anders veel te vroeg zou zijn voor mijn terugvlucht besloot ik een dag in Namche te blijven. En wat doet een mens wanneer hij zich verveelt?.. Juist: eten. Dirk in een supermarkt, dat ging mis. Adam kwam ik toevallig nog tegen in Namche, dat was wel even gezellig, maar hij besloot verder te gaan. (Ik moest eerst al mijn eten opeten, anders kon de tas niet dicht). Gelukkig kon ik mijn vlucht een dag vervroegen, waardoor ik nu weer in Kathmandu ben in een erg leuk en sfeervol hostel. Ik heb Adam zover gekregen om morgen mee te gaan naar de kookles Dal Bhat (cook like a local), verder heb ik het fotofilmpje bij dit verslag in elkaar geflanst en heb ik de volgende activiteiten bij 'The Last Resort' geboekt. Bungy jumpen, canyoning, raften, mountainbiken en relaxen in het zwembad! Klinkt goed al zeg ik het zelf :)
Liefs & Grt Dirk
-
13 November 2014 - 14:00
Manon:
Hey lieve reizende neef,
Wat leuk en fijn om weer wat van je te horen, nou ja lezen dan hihi.
Zo te lezen heb je weer van alles meegemaakt, wat een fantastisch mooie dingen heb je laatste tijd weer gedaan. Niks geen pussy Dirk, alleen zwaar respect vanaf hier op de bank. Tsjee wat een ervaring dat klimmen en ik lees het alleen nog maar, laat staan dat je het zelf ervaart!
Fijn dat alles goed met je gaat (oké behalve dat buikgriepje dan:-) ), en dat je ook andere mensen ontmoet, kun je je ervaringen delen en stukken samen reizen (fijn hè helma).
Oh ja, mocht het lokaal koken bevallen en lekker zijn, mag je het zeker hier een keer maken (nodig ik vast mezelf uit).
De dingen die je nog gepland hebt lijken me ook weer een hele ervaring en fantastisch om te doen. Ben al zeer benieuwd naar de foto's daarvan.
Nou Dirk, het standaard advies natuurlijk: Enjoy, have fun en be safe!
Dikke knuffel van ons en speciaal 1 van Noor :-) -
13 November 2014 - 18:00
Paul Hoenderboom:
Als ik het lees Dirk, dan heb me de tijd van je leven en à ik de foto'à zie dan Oud zelfs ik bijna jaloers worden.veel plezier nog de komende tijd. Grt Paul. -
13 November 2014 - 18:43
Ina:
hallo dirk
leuk om weer wat van je tehoren en dat het goed gaat met je reis door Nepal je bent erg sporttief bezig
ga nog even naar je fotos kijken ik wens je nog heel veel plezier voor de komende tijd hou je goed en tot ziens
groetjes ina -
13 November 2014 - 18:57
Willy:
Hoi Dirk, leuk jou belevenissen te lezen! Al je entosiásme doet ons goed, fijn dat je zo geniet.
Nu op naar de andere aktiviteit. Dikke knuffel van mij. -
14 November 2014 - 02:50
Dirk Berentsen:
Video werk nog niet zie ik :(
Probeer het vandaag nog een keer, en anders zet ik een link in het verslag.
Grt Dirk -
14 November 2014 - 11:58
Adrievens:
Hallo Dirk,
Wat een belevenissen weer, geweldig dit vergeet je je leven niet meer.
En dan alles wat je nog gaat doen.
Veel plezier nog en geniet er maar van, pas op jezelf.
Gr. Adrie en paschalia -
14 November 2014 - 12:45
Hanneke:
Hee!
Wat een gaaf verhaal weer.
Echt geen pussy dirk hoor, ik heb zwaar respect voor je. Haha.
Gaaf hoor alle dingen die je doet.
Geniet er nog even van.
Liefs:) -
14 November 2014 - 15:26
Dirk Berentsen:
Bedankt iedereen voor de reacties!
Het foto filmpje is nu succesvol geupload! -
15 November 2014 - 14:47
Désirée Hoenderboom:
Hallo Dirk, wat ontzettend leuk om te lezen wat je allemaal gedaan hebt. Je hebt talent. Keep up the good work en ik kijk uit naar het volgende verslag. Liefs Désirée -
15 November 2014 - 15:02
Marcel:
Ha die Dirk,
Fijn weer van je te horen. Ik begon me al een beetje zorgen te maken, maar het is duidelijk dat daar geen enkele reden voor was! Wat maak je weer veel mee. Je haalt er wel uit wat er in zit hè! Heel goed hoor.
Blijf genieten! Marcel, Miriam, Daniël, Florian -
15 November 2014 - 23:41
Marie-Jose En Hans:
hoi Dirk,
je ziet we volgen je op de voet maar vanuit ons warme kikkerland. Het klinkt allemaal te mooi om waar te zijn en dan te bedenken dat je lang niet alles hebt kunnen vertellen in je mails. veel plezier op je verdere ondernemeningen. Goad goan. Marie-Jose -
26 November 2014 - 13:07
Mia Kriek:
Hoi Dirk.
je weet misschien niet meer wie ik ben,maar ik speel regelmatig piano,terwijl je moeder de fluit.
Ik heb je regelmatig gevolgd op internet en ik vind het geweldig knap,dat je dit allemaal doet.Die hoogtes,geweldig.
Nog heel veel plezier gewenst.
Mia -
26 November 2014 - 20:38
Tim En Niek:
Hee dirk,
Echt vet om te lezen hoe leuk je het daar hebt en wat je allemaal al hebt meegemaakt. Wist trouwens niet dat je zulke goede auteurs kwaliteiten had. Om terug te komen op je vorige reisverslag wil chamchasca of hoe je het ook schrijft wellicht helpen als je lang moet schuilen vanwege de regen. Heel veel plezier daar nog.
Tim
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
